Rewers
  • Dołącz do Rewersu!
  • Spójrz
  • Usłysz
  • Dotknij
  • Posmakuj
  • Odetchnij
  • O Nas
Tematy
E-kultura Ekowers Europejskie Fakt czy Fałsz Fantastyka dla laika Felietony Film Filozofia Kroniki Dźwięków Literatura Macarons Muzyka Recenzje Rozmowy Musicalowe Rozmowy Rewersowe Teatr Wywiady Zawód Zwierzęta od podstaw Złe Poradniki Złota Kamera Я
Archiwum
  • marzec 2023
  • luty 2023
  • styczeń 2023
  • grudzień 2022
  • listopad 2022
  • październik 2022
  • wrzesień 2022
  • lipiec 2022
  • czerwiec 2022
  • maj 2022
  • kwiecień 2022
  • marzec 2022
  • luty 2022
  • styczeń 2022
  • grudzień 2021
  • listopad 2021
  • październik 2021
  • wrzesień 2021
  • lipiec 2021
  • czerwiec 2021
  • maj 2021
  • kwiecień 2021
  • marzec 2021
  • luty 2021
  • styczeń 2021
  • grudzień 2020
  • listopad 2020
  • październik 2020
  • wrzesień 2020
  • sierpień 2020
Rewers
  • Spójrz
  • Usłysz
  • Dotknij
  • Posmakuj
  • Odetchnij
  • O Nas
  • Dotknij

Teatralna piątka

  • Dominik Tracz
  • 2021-01-15
  • czas czytania 4 min

Subiektywne wyróżnienie najlepszych i najważniejszych warszawskich instytucji teatralnych.

Grafika okładkowa: Ewa Enfer

Gdy okres pandemii trwa w najlepsze, warto przypomnieć sobie czasy, kiedy słowo COVID-19 nie oznaczało nic strasznego, a teatry ochoczo zapraszały swoich widzów na kolejne spektakle. W dzisiejszym zestawieniu redakcja Rewersu prezentuje pięć najlepszych warszawskich teatrów, których odwiedzenie, gdy szaleństwo sanitarno-epidemiologiczne będzie dla wszystkich jedynie nie najlepszym wspomnieniem, wydaje się wręcz obowiązkiem.

1) Teatr Narodowy

Założony w 1765 r. przez króla Stanisława Augusta Poniatowskiego teatr do dziś cieszy się niebagatelną opinią widzów, a kolejne premiery nagradzane są często wiwatami i entuzjastycznymi recenzjami krytyków teatralnych. Na jego scenach grali aktorzy najwyższej krajowej rangi, a wśród nich: Gustaw Holoubek, Janusz Gajos czy Wojciech Pszoniak. Teatr słynie również z głośnej sprawy Dziadów w reżyserii Kazimierza Dejmka, których zdjęcie z afisza w 1968 r. przyczyniło się do powszechnych manifestacji antyrządowych. Współcześnie Narodowy w swoim repertuarze ma 36 spektakli, z czego najbardziej warte uwagi to: Opowieść zimowa(reż. Marcin Hycnar), Ułani (reż. Piotr Cieplak), Tango (reż. Jerzy Jarocki), Kordian (reż. Jan Englert) i Dziady (reż. Eimuntas Nekrošius). Wiele sztuk jest obecnie transmitowanych w internecie przez teatr, warto więc polubić fanpage Teatru Narodowego na Facebooku i śledzić aktualności.

2) Teatr Muzyczny ROMA

Najbardziej znany polski teatr muzyczny, założony i zarządzany przez Wojciecha Kępczyńskiego. W swojej dwudziestopięcioletniej historii ROMA wystawiała tak słynne musicalowe tytuły jak Les Miserables, Koty czy Upiór w Operze. Obecnie teatr uważany jest za najczęściej odwiedzany w Warszawie, generujący przychody na poziomie ok. 100 tys. zł za spektakl na Dużej Scenie. Cechą charakterystyczną ROMY jest adaptowanie najsłynniejszych sztuk w formie non replica, czyli dodawania do oryginalnego utworu teatralnego preferowanych przez reżysera rozwiązań, głównie w zakresie technicznym i choreograficznym. Wyróżnia to inscenizacje Teatru jako jedyne tego rodzaju w Europie, a nawet na świecie. Obecnie ROMA posiada w repertuarze broadwayowski hit Eltona Johna i Tima Rice’a – Aidę na Dużej Scenie oraz m.in. świetne Once i Nowy Jork, Prohibicja na Novej Scenie.

3) Studio Buffo

Założone przez aktora i reżysera – Janusza Józefowicza – zasłynęło zarówno w Polsce, jak i na świecie przebojowym musicalem Metro autorstwa Janusza Stokłosy i Agaty Miklaszewskiej, w reżyserii wspomnianego już Józefowicza. Przebojowym na tyle, że wystawiano go na Broadwayu, a w 1992 r. został nominowany do nagrody Tony. Chociaż Metro swoją prapremierę miało w Teatrze Dramatycznym w Warszawie, obecnie uważane jest za integralną część Studia Buffo należącego zresztą do reżysera tej sztuki. Współcześnie musicalowe trio Stokłosa-Józefowicz-Miklaszewska stanowi najbardziej płodny zespół w Polsce, odpowiedzialny m.in. za całkiem udaną sztukę na podstawie życia aktorki Poli Negri (Polita) oraz futurystyczną, alternatywną wersję dramatu Szekspira, wykorzystującą technologię 3D i efekty wodne (Romeo i Julia 3D), które można zobaczyć właśnie w Studio Buffo.

4) Teatr Wielki – Opera Narodowa

Najbardziej prestiżowa teatralna instytucja na kulturalnej mapie Warszawy, w której wystawiane są najznamienitsze opery i balety, mieszcząca się w budynku przy placu Teatralnym 1, gdzie znajduje się również jedna ze scen Teatru Narodowego. Obecnie Teatr Wielki współpracuje ze światowymi instytucjami teatralnymi, w tym English National Opera lub Teatro alla Scala. Wśród najważniejszych propozycji repertuarowych opery obowiązkowo wyróżnić należy rewelacyjny Czarodziejski flet Mozarta w niemieckiej inscenizacji opierającej się na postmodernistycznych obrazach urozmaicających scenograficzną odkrywczość sztuki i udany Straszny Dwór Moniuszki, żartobliwą operę w reżyserii Davida Poutney’a o imponującej stronie wizualnej i niezapomnianych wykonaniach m.in. Adama Kruszewskiego i Rafała Siwka. Ponadto godne uwagi są również: Dziadek do orzechów i Król Myszy z choreografią Toera von Schayka oraz Aida w reżyserii Roberto Lagana Manoliego.

5) Teatr Dramatyczny

Obiekt szczególnie znany wśród warszawskich teatrów, wystawiający fundamentalne tytuły dla dziedzictwa teatralnego. Choć sztuki inscenizowane w Teatrze Dramatycznym w Warszawie nie stanowią odkrywczych spojrzeń na klasyczne dzieła, to wciąż trzymają zadowalający poziom rzemieślniczy i artystyczny, co zdaje się charakteryzować każdy ze spektakli, jaki można w tejże instytucji zobaczyć. Warto zatem zapoznać się z wybranymi sztukami, choćby dla brawurowych wykonań m.in. Krzysztofa Szczepaniaka (Hamlet) i Adama Ferencego (Sen nocy letniej). Ponadto godnymi polecenia są również inscenizacje: Pociągi pod specjalnym nadzorem (reż. Janusz Krofta) i Cabaret (reż. Ewelina Pietrowiak).

Gdy tylko warunki sanitarno-epidemiologiczne pozwolą, Redakcja Rewersu z całą pewnością uda się na jeden ze spektakli, które wspomniane zostały powyżej. Każdy z teatrów stanowi bowiem wartościowy punkt na kulturalnej mapie Warszawy i jedno z najjaśniejszych miejsc, jeśli rozważać poziom artystyczny wystawianych produkcji. Z tego powodu wydaje się szczególnie istotnym, by po zakończeniu pandemii choć jeden raz odwiedzić ulubiony teatr i swoim wkładem wspomóc instytucję w niełatwym okresie odbudowy po epidemiologicznym kryzysie.

Tematy
  • Teatr
  • Я
Podobne Artykuły
Przeczytaj

Gdzie jesteś, Chyłko?

  • Katarzyna Branowska
Przeczytaj

Zanudzić się na śmierć

  • Julia Lange
Przeczytaj

Teatr na słodko

  • Dominik Tracz
Rewers
  • O Nas
  • Kontakt
  • Dołącz do Rewersu!
Kultura z innej strony

Input your search keywords and press Enter.