Subiektywne wyróżnienie najlepszych i najważniejszych warszawskich instytucji teatralnych.
Grafika okładkowa: Ewa Enfer
Gdy okres pandemii trwa w najlepsze, warto przypomnieć sobie czasy, kiedy słowo COVID-19 nie oznaczało nic strasznego, a teatry ochoczo zapraszały swoich widzów na kolejne spektakle. W dzisiejszym zestawieniu redakcja Rewersu prezentuje pięć najlepszych warszawskich teatrów, których odwiedzenie, gdy szaleństwo sanitarno-epidemiologiczne będzie dla wszystkich jedynie nie najlepszym wspomnieniem, wydaje się wręcz obowiązkiem.
1) Teatr Narodowy
Założony w 1765 r. przez króla Stanisława Augusta Poniatowskiego teatr do dziś cieszy się niebagatelną opinią widzów, a kolejne premiery nagradzane są często wiwatami i entuzjastycznymi recenzjami krytyków teatralnych. Na jego scenach grali aktorzy najwyższej krajowej rangi, a wśród nich: Gustaw Holoubek, Janusz Gajos czy Wojciech Pszoniak. Teatr słynie również z głośnej sprawy Dziadów w reżyserii Kazimierza Dejmka, których zdjęcie z afisza w 1968 r. przyczyniło się do powszechnych manifestacji antyrządowych. Współcześnie Narodowy w swoim repertuarze ma 36 spektakli, z czego najbardziej warte uwagi to: Opowieść zimowa(reż. Marcin Hycnar), Ułani (reż. Piotr Cieplak), Tango (reż. Jerzy Jarocki), Kordian (reż. Jan Englert) i Dziady (reż. Eimuntas Nekrošius). Wiele sztuk jest obecnie transmitowanych w internecie przez teatr, warto więc polubić fanpage Teatru Narodowego na Facebooku i śledzić aktualności.
2) Teatr Muzyczny ROMA
Najbardziej znany polski teatr muzyczny, założony i zarządzany przez Wojciecha Kępczyńskiego. W swojej dwudziestopięcioletniej historii ROMA wystawiała tak słynne musicalowe tytuły jak Les Miserables, Koty czy Upiór w Operze. Obecnie teatr uważany jest za najczęściej odwiedzany w Warszawie, generujący przychody na poziomie ok. 100 tys. zł za spektakl na Dużej Scenie. Cechą charakterystyczną ROMY jest adaptowanie najsłynniejszych sztuk w formie non replica, czyli dodawania do oryginalnego utworu teatralnego preferowanych przez reżysera rozwiązań, głównie w zakresie technicznym i choreograficznym. Wyróżnia to inscenizacje Teatru jako jedyne tego rodzaju w Europie, a nawet na świecie. Obecnie ROMA posiada w repertuarze broadwayowski hit Eltona Johna i Tima Rice’a – Aidę na Dużej Scenie oraz m.in. świetne Once i Nowy Jork, Prohibicja na Novej Scenie.
3) Studio Buffo
Założone przez aktora i reżysera – Janusza Józefowicza – zasłynęło zarówno w Polsce, jak i na świecie przebojowym musicalem Metro autorstwa Janusza Stokłosy i Agaty Miklaszewskiej, w reżyserii wspomnianego już Józefowicza. Przebojowym na tyle, że wystawiano go na Broadwayu, a w 1992 r. został nominowany do nagrody Tony. Chociaż Metro swoją prapremierę miało w Teatrze Dramatycznym w Warszawie, obecnie uważane jest za integralną część Studia Buffo należącego zresztą do reżysera tej sztuki. Współcześnie musicalowe trio Stokłosa-Józefowicz-Miklaszewska stanowi najbardziej płodny zespół w Polsce, odpowiedzialny m.in. za całkiem udaną sztukę na podstawie życia aktorki Poli Negri (Polita) oraz futurystyczną, alternatywną wersję dramatu Szekspira, wykorzystującą technologię 3D i efekty wodne (Romeo i Julia 3D), które można zobaczyć właśnie w Studio Buffo.
4) Teatr Wielki – Opera Narodowa
Najbardziej prestiżowa teatralna instytucja na kulturalnej mapie Warszawy, w której wystawiane są najznamienitsze opery i balety, mieszcząca się w budynku przy placu Teatralnym 1, gdzie znajduje się również jedna ze scen Teatru Narodowego. Obecnie Teatr Wielki współpracuje ze światowymi instytucjami teatralnymi, w tym English National Opera lub Teatro alla Scala. Wśród najważniejszych propozycji repertuarowych opery obowiązkowo wyróżnić należy rewelacyjny Czarodziejski flet Mozarta w niemieckiej inscenizacji opierającej się na postmodernistycznych obrazach urozmaicających scenograficzną odkrywczość sztuki i udany Straszny Dwór Moniuszki, żartobliwą operę w reżyserii Davida Poutney’a o imponującej stronie wizualnej i niezapomnianych wykonaniach m.in. Adama Kruszewskiego i Rafała Siwka. Ponadto godne uwagi są również: Dziadek do orzechów i Król Myszy z choreografią Toera von Schayka oraz Aida w reżyserii Roberto Lagana Manoliego.
5) Teatr Dramatyczny
Obiekt szczególnie znany wśród warszawskich teatrów, wystawiający fundamentalne tytuły dla dziedzictwa teatralnego. Choć sztuki inscenizowane w Teatrze Dramatycznym w Warszawie nie stanowią odkrywczych spojrzeń na klasyczne dzieła, to wciąż trzymają zadowalający poziom rzemieślniczy i artystyczny, co zdaje się charakteryzować każdy ze spektakli, jaki można w tejże instytucji zobaczyć. Warto zatem zapoznać się z wybranymi sztukami, choćby dla brawurowych wykonań m.in. Krzysztofa Szczepaniaka (Hamlet) i Adama Ferencego (Sen nocy letniej). Ponadto godnymi polecenia są również inscenizacje: Pociągi pod specjalnym nadzorem (reż. Janusz Krofta) i Cabaret (reż. Ewelina Pietrowiak).
Gdy tylko warunki sanitarno-epidemiologiczne pozwolą, Redakcja Rewersu z całą pewnością uda się na jeden ze spektakli, które wspomniane zostały powyżej. Każdy z teatrów stanowi bowiem wartościowy punkt na kulturalnej mapie Warszawy i jedno z najjaśniejszych miejsc, jeśli rozważać poziom artystyczny wystawianych produkcji. Z tego powodu wydaje się szczególnie istotnym, by po zakończeniu pandemii choć jeden raz odwiedzić ulubiony teatr i swoim wkładem wspomóc instytucję w niełatwym okresie odbudowy po epidemiologicznym kryzysie.
